İlk kişilik testimi yaparken, doğam gereği şüpheyle yaklaşmıştım.

Sonuç raporunu aldığımda büyük şaşkınlık yaşamıştım. Etkilenmiş, şüphe duymam sebebiyle biraz da utanmıştım.

Nasıl bu derece doğru bir şekilde benim kişilik özelliklerimi ortaya koyabildiğini anlayamıyordum.

Bir de başkalarının benimle ilgili düşündüklerini nasıl bu kadar doğru bir şekilde analiz edebilmişti. Şok olmuştum.

İlk şaşkınlığımı atlattıktan sonra kafamın içerisinde bir şeyler kıpırdanmaya başlamıştı.

Bana sorup, aldığı cevapları güzelce paketleyip, bilimselvari bir dil kullanarak bana geri sunmuştu. Etkilenmemin sebebi buydu. Confirmation bias'in izleri vardı yaşadıklarımda.

Gerçekte 3 tane ben var.

1) Kendimin olduğumu sandığım ben

2) Başkalarının algıladığı ben

3) Gerçek ben

Kişilik testleri 3 numarayı tespit ettiği izlenimi verir. Gerçekte 1 numarayı sizden alıp, size geri sunar.

Bazı testler 2 numarayı da size sordukları sorularla ortaya koymaya çalışır. Mamafi 2 numarayı ortaya koymak için size değil beraber zaman geçirdiklerinize soru sormak gerekir.

2 numara diye sunulan aslen, diğerlerinin sizin hakkınızda düşündüklerini zannettiğiniz şeylerdir. Gerçekte sizin hakkınızda düşündükleri değil.

Aslen kişilik testleri size yalnızca, sizin ona söylediklerinizi söyler. Kendiniz hakkında bilmediğiniz bir şeyi öğrenmeniz olası değildir.

Orda bile, kendinize karşı ne kadar dürüst olduğunuzla ilgili sorun vardır.

Peki hiç mi işe yaramaz bu kişilik testleri ?

"Bu testte kendisini dışadönük olarak tanımlayanların %80'i satışla ilgili pozisyonlarda başarı gösterirken, içedönük olarak tanımlayanlarda bu oran %50 seviyesindedir." benzeri istatistiki önermeler ile seçim kararlarında kanıt olarak kullanılabilir belki ?