Pedagoji le karşılaştırıldığında oldukça yeni bir kavram olan andragoji, kısaca yetişkin eğitiminde kullanılan yöntem ve ilkeler olarak tanımlanabilir. Malcolm Knowles ile 1960’larda popüler olan bu kavramın 6 temel varsayımı şöyle ifade edilebilir.

1)  Yetişkin neden öğrenmeye ihtiyaç duyduğunu bilmek ister. ‘Herkes öğreniyor, ben de öğreneyim’ veya ‘Yöneticim/insan kaynakları  öğren dedi öyleyse öğreneyim’ şeklinde çalışmaz.

2)  Deneyim (özellikle hatalar) bütün öğrenme faaliyetlerinin temelini oluşturur. Klasik sınıf ortamında anlatanı dinlemek (çarpıcı bir deneyim oluşturmuyorsa) etkili değildir.

3)  Eğitimin planlanması ve değerlendirilmesi aşamalarında yer almak ister. Kendisine dayatılan öğrenme yolculuğuna çoğunlukla defans yapar.

4)  İşinde veya hayatında doğrudan ve hemen etki bırakacak öğrenme faaliyetlerini tercih eder. İleride bir yerde işine yarar söylemi işe yaramaz.

5)  Yetişkin öğrenmesi problem merkezli bir öğrenmedir. İçerik merkezli değildir. Şu konuda bir şeyler öğrenmeliyim şeklinde çalışmaz. Şu problemi çözmenin bir yolunu bulmalıyım merkezli gelişir.

6)  Öğrenmenin temel motivasyonu yetişkinin içinden gelen motivasyondur. Başkalarının itmesi ile olmaz. İyi bir lider/yönetici öğrenme motivasyonu sağlamaz.