İnsanların bilgi ve yetkinliklerinin ne kadar farkında olduğuna ilişkin iki parametreli bir matriks oluşturdum.

Öğe adlarında, her ne kadar yatay parametreyi "bilmek" olarak ifade etmiş olsam da, aslen bilgi veya yetkinliği sahip olmak veya olmamak durumunu tanımlamak için kullandım.

Bu matriks ile, çalışanları 4 farklı grupta sınıflandırdım.

1-BİLMEDİĞİNİ BİLMEYEN: Bu grupta yer alanlar yetersiz olduklarının farkında değildirler. Bilgi ve yetkinliklerini abartma eğilimindedirler. Kendini beğenmişler en çok 3 nolu grup ile bu gruptakiler arasından çıkar. Bu grubun kendini beğenmişleri sahte özgüven örneğidir.  Her işe maydanoz olup bir işe yaramayan tiplerdir. Çoğunlukla işleri eline yüzüne bulaştırırlar. Hem kel hem fodul lafı bunlar için söylenmiştir.

2-BİLMEDİĞİNİ BİLEN: Bunlar salla başı al maaşı tiplerdir. Etliye sütlüye dokunmazlar. İş yapıyor gibi gözükür, günü kurtarmaya çalışırlar. Gelişime açık ve iyi niyetli olanları, eğitimle bu durumu değiştirmeye çalışırlar. İyi niyetli olanları gelecek vadedebilir.

3-BİLDİĞİNİ BİLEN: Karakterine bağlı olarak iyi çalışan olabilirler. Vazgeçilmez ve ikame edilemez olduklarında, bu durumu lehlerine kullanabilecek olanlar çıkabilir bu grubun içerisinden. Ayrılma, başka şirkete geçme muhabbetleri ile üstü kapalı şantaj yapabilirler. İyi niyetli olanları şirket için son derece faydalı çalışanlardır. Memnun olmadıklarında ve istekleri karşılanmadığında ayrılma olasılıkları yüksektir.

4-BİLDİĞİNİ BİLMEYEN: Bunlar kendi değerinin farkında olmayan ya da yetkinliklerini olduğundan düşük değerlendirme eğiliminde olan tiplerdir. Aslen iyi iş çıkarırlar. Ayrılmayı da pek akıllarından geçirmezler. İyi performans gösteren, sadık çalışanlardır.