Hikayeleştirmenin ne kadar etkili olduğunu, "Hesabınız terör örgütü tarafından kullanılıyor..." dolandırıcılıklarında görürüz.

Priming, framing, authorithy bias hep birlikte bilişsel beyni devre dışı bırakır. Koca koca profesörler hızlı (otomatik) beyinlerinin kurbanı olurlar.

Bilişsel beyin ciddidir. Bilişsel bir aktiviteye başladığınızda kaşlar çatılır, yüz ifadeniz ciddileşir.

Hatta ucu ileri bakan bir kalemi ağzınızda tutup yanaklarınızı şişirdiğinizde, bilişsel aktivitelerde zorlandığınızı görürsünüz.

Birilerini ikna etmek veya bir şeyler satmak istiyorsanız onları güldürün.

Gülüp eğlenirken, bilişsel beyni devreye almak zorlaşacağından işiniz kolaylaşır.

Sorgulayan insanların mutsuz olması, en azından öyle gözükmeleri aslında bu sebepten. Bilişsel beyin mutsuz, otomatik beyin mutlu bir görüntü verir.

Zen budizminin temel felsefesi olan "Aklına ilk gelen doğrudur..."; aslen bilişsel (yavaş) beynini bir kenara bırak, sezgisel (hızlı) beyninle devam et diyor. "Sorgulamazsan mutlusun"u onlar da bulmuşlar.

Eğitimin ezberci olması otomatik (hızlı) beyini şekillendirme amaçlı. Bilişsel (yavaş) beyni aktive eden bir eğitim sistemi, egemen sınıfın istediği formatta prototipler üretmeyebilir. Riskli

Uzman sezgisi ve sezgisel düşünme aynı şeyler değil. İnsan herşeyin uzmanı olamayacağından, uzman sezgisindeki başarılı sonuçların sezgisel düşünce için kanıt gösterilmesi doğru değil.