Ortalama 75-80 yıllık hayatlar sürüyoruz.

İlk 20-25 yılı çocukluk, eğitim, hayata hazırlık vs.

Son 10-15 yılı ise sağlık sorunları, çalışamama vs.

Aradaki bölümde biriktirme şansı yakalıyoruz.

Gerek, hayatımızın ilerleyen aşamalarının kalite ve güvencesini artırmak; gerek çocuklarımıza bırakmak için.

İki tip biriktirme söz konusu; servet ve beşeri sermaye.

Biriktirdiğimiz beşeri/fikri sermaye bizimle birlikte yok oluyor. (Patent, telif gibi bazı özel durumlar haricinde)

Maddi sermayeyi ise servet olarak çocuklarımıza miras bırakabiliyoruz.

Doğuştan fırsat eşitliğinin önündeki en büyük engel olan miras; aynı zamanda gelir adaletsizliğini körükleyen en önemli unsurlardan birisi.

Biriktirdiklerimize toplumun yaklaşımı da farklı diğer taraftan.

Biriktirdiği servetten kira, kar vb gelir elde edenler ayıplanıp, sorgulanmaz iken; doktorun 20 dakikalık vizite ücreti tartışma konusu olur çoğunlukla.

Oysa, adam/kadın on yıllardır çabalayıp bilgi biriktirmiştir. Şimdi o çabanın geri dönüşünü alıyordur.

Lafın özü, oğluma önerimdir. Ben fikri sermaye biriktirmeye odaklandım ama, sen servet ve şöhret biriktirmeye odaklan. Günümüz dünya düzeninde ilkinin çok da anlamlı olmadığını gördüm.